|
Pierwszy raz zimą w górach
|
13-05-2014, 17:08
No teraz to zaczyna wyglądać :) widze ze kurtka puchowa jest całkiem spora (sweterek kojarzył mi sie z cienizna) dodatkowo mamy kalesony, Softshell, polar i kamizelkę i to by juz nawet mi wystarczyło oczywiście w zakresie temperatur o których pisze Pim
--- Edytowany: 2014-05-13 18:25:22 
13-05-2014, 19:05
PRS, to już po naszym spotkaniu się zrobiło +10, my tydzień wcześniej mieliśmy nawet -5 w nocy:-)
Tak, do tego zmierzam co napisałeś, wszystko zależy od tego gdzie, jak, kiedy i dokąd jedziemy. List można i 1000 zrobić, ale co z tego? Ja tej zimy faktycznie mogłem z czegoś zrezygnować (kurta czyli -200g i śpiwór zimowy -600g) ale co by było gdyby? Te 600 czy 800g nie robią na mnie wrażenia, ale i nasze wyjazdy były też całkowicie inne, tego nie można tak prosto porównywać. Schroniskowanie to łażenie UL, namiotowanie i wiatwing zimowy to całkiem co innego, a co za tym idzie trochę inny sprzęt. Dla tego nie ma sensu więcej pisać o sprzęcie zimowym bo ilość list jest już wystarczająca, reszta to indywidualna sprawa każdego z nas. PS. gdyby nie załamanie pogody i moje chorubsko, my zamiast pod Honem spali byśmy pewnie w lesie na granicy, takie były plany. Ale przynajmniej jest cel na przyszły rok:) Dajesz z nami? --- Edytowany: 2014-05-13 20:13:07
14-05-2014, 08:29
będę Wasze palny obserwował w nadziei, że kiedyś...
------------------------------------------- botx
14-05-2014, 09:39
... a tymczasem zima idzie ;) w Tatrach znowu biało a największe opady jeszcze przed nami.
14-05-2014, 16:20
Po za dyskutowanymi tutaj listami sprzętu w warunkach zimowych istotna jest odporność psychiczna. Zmienność warunków jest większa niż latem i to też należy brać pod uwagę.
Niech ilustracja będzie moje osobiste doświadczenie sprzed kilku lat, które miały miejsce w terenie banalnie łatwym, przy wzorowej widoczności. Byliśmy w Karkonoszach. Był to okres temperatur na poziomi -15/18 w dzień i do -24/28 w nocy. Trasa Harrachov – Szklarska Poręba po przez Schronisko pod Łabskim Szczytem, powrót ze Szklarskiej koleją. Odzież stosowaliśmy standardową: gruba bielizna p.potna, polar ze stretchu, windshirt, lekka kurtka puchowa. Jest on praktycznie nie zmienny od kilku lat. Narty: my Hagany z wiązaniami uniwersalnymi, kumpel zwykłe biegówki. Zdjęcie 1 http://imageshack.com/a/img834/6836/evn9n.jpg – podejście na grzbiet Karkonoszy z Harrachowa do Voseckiej Boudy. Mimo mrozu słońce w plecy, nartostrada przejechana ratrakiem. Po za wysiłkiem związanym z 700m podejścia żadnych problemów. Fotka zrobiona na przełamaniu terenu. Śnieg idealny do poruszania się na nartach. Pora już popołudniowa. Na podejściu byłem ubrany w bieliznę p.potną i windshirt. Żona dodatkowo pod windshirtem polar ze stretchu. Zdjęcie 2 http://imageshack.com/a/img845/2185/ggg0z.jpg – na grzbiecie Karkonoszy. Słońce już nie grzeje, wiatr powoduje, że moja żona jest już w komplecie odzieży. Ja byłem ubrany w polar i windshirt, ale było to blisko granicy dla tego zestawu. Maku podobnie, ale z drugim windshirtem na grzbiecie (testował wtedy taką koncepcją). Na twarzy gogle, co było bardzo dobrym wyborem. Śnieg w cienu zaczyna być ścinany przez mróz. Zdjęcie 3 http://imageshack.com/a/img839/1654/45wu.jpg – trawers w kierunku Schroniska pod Łabskim Szczytem. Zimno, wiatr, jesteśmy praktycznie po stronie zacienionej, słońce straciło moc grzewczą. Śnieg zamienił się w przemrożoną szreń i mamy gęstą siatkę zastrug. Zmiana warunków nastapiła na przestrzeni dziesięciu minut. Zdjęcie 4 http://imageshack.com/a/img835/7731/fx8ih.jpg Walka z zastrugami. Maku miał ciężko bo był na zwykłych biegówkach. Ale doświadczenie narciarskie pomagało W tym momencie moja żona wpadła w kryzys. Do tej pory poruszała się i biegała na nartach przede wszystkim na przygotowanych trasach. A w terenie poniżej granicy lasu. Zimno, wiatr, nagłe przejście z łatwego poruszania się na nartach w fizyczne atakowanie kolejnych zastrug (przy przemrożonej pokrywie i zastrugach trzeba sie atakować krawędzią narty) spowodowały, że gwałtownie opadła z sił. Odcinek trawersu, który można pokonać w 20 minut, pokonywaliśmy w godzinę. W efekcie cała nasza trójka była silnie wychłodzona. Z kolegą analizując sytuację w schronie, doszliśmy do wniosku, że za około 20 minut mieli byśmy pierwsze objawy odmrożeń stóp. W schronisku wszystko wróciło do normy. Zadziałał tu czynnik zaskoczenia w połączeniu z sytuacją, gdzie mimo zmęczenia trzeba było zawalczyć, oraz gwałtowność zmiany. (Jednocześnie tura mieściła się w jej możliwościach kondycyjnych). Pytanie co by było gdyby nie było schroniska? Zjechalibyśmy jeszcze 100m w dół do granicy lasu. Zrobili pauzę w płachcie biwakowej. Tam byśmy wymienili skaprety na suche, roztarli stopy, zagotowali herbatę, oddtajali (tu butla lexnaowa z herbatą jako termofor by poprawiła samopoczucie) i zeszli w dół. Nie było warunków które można by uznać za groźne: wiatru o dużej sile, zerowej widoczności, mgły, zamieci etc... Przy walce z zastrugami kumpel narzekał, że narta biegowa ''cit za lekka''. My mając cięższe okantowane deski byliśmy w lepszej sytuacji. W związku z tym pamiętajmy, że sprzęt nie koniecznie zastępuje głowę, czytaj w tym przypadku odporność psychiczną, a także krytycyzm wobec swoich możliwości i fizycznych i psychicznych też jest na miejscu --- Edytowany: 2014-05-15 09:29:35 --- Edytowany: 2014-05-15 15:45:31 --- Edytowany: 2014-06-02 10:03:22 --- Edytowany: 2014-06-02 10:05:36 ------------------------------------------- Pim 
31-05-2014, 13:23
botx, nie tylko obserwuj, ale też daj znać na maila, czy GG gdzieś w grudniu. Bo może być tak, że nie będzie anonsu, że jedziemy, bo my z Arnim wiemy, że jedziemy na 100% :-) Na razie kwestia otwarta dokąd. Termin w okolicy przełomu stycznia i lutego.
|
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
