13-03-2009, 11:37
Europejska Norma 13537 jest ważna ze względów historycznych i ustawodawczych. Została postawiona przed akademickim gremium z zamiarem utworzenia pewnego systemu jako bazy dla roszczeń konsumenckich w wypadkach odpowiedzialności za produkty.
Jest to pierwsza obowiązująca norma, opisująca śpiwory. Norma ta ma ważne, prawne znaczenie dla marek, dystrybutorów i fachowców, którzy handlują śpiworami w całej Europie.
W przypadku, gdy śpiwory zostaną w przyszłości zdefiniowane prze EU jako wyposażenie istotne dla bezpieczeństwa, EN-13537- test produktu wejdzie w skład inicjatywy PPE. 13537:2002 „Wymagania względem śpiworów” to komplet norm dotyczących produktu, które definiują jak mierzyć i testować śpiwory oraz jak je opisywać.
Norma EN 13537 dotyczy wszystkich śpiworów, poza tymi, które używane są do celów militarnych lub zostały specjalnie wyprodukowane do używania w warunkach - temperaturach ekstremalnych.
Polskim odpowiednikiem tej normy jest norma PN-EN 13537 z listopada 2004r.
Opracowując komfort termiczny użytkownika śpiwora, uwzględniono płeć użytkownika. Z badań wyniknęło, iż kobiety wymagają o około 7°C większego komfortu cieplnego.
Uwzględniając te różnice opracowano 3 progi temperatur w śpiworze:
Obszar komfortu (T-Comfort): to temperatura, przy której przeciętna kobieta o standardowym wzroście, wadze, przy normalnym stopniu zmęczenia i po posiłku, prześpi komfortowo w śpiworze całą noc.
Obszar dolnej granicy (T-Limit): to najniższa temperatura, przy której przeciętny mężczyzna, o standardowym wzroście, wadze, przy normalnym stopniu zmęczenia i po posiłku prześpi całą noc.
Obszar ekstremalny (T-Extreme): Obszar przeżycia dla przeciętnego mężczyzny. Ten zakres nie powinien mieć wpływu na decyzję o zakupie u przeciętnego konsumenta.
Kobieta wg normy: 25 lat, 60 kg, 160 cm wzrostu.
Mężczyzna wg normy: 25 lat, 70 kg, 173 cm wzrostu.
Załącznik D:
Ostrzeżenie dotyczące niewłaściwego zastosowania wartości temperatury
Izolacyjność śpiwora zmienia się znacznie w warunkach użytkowania (wiatr, otoczenie promieniujące, postawa i ubiór użytkownika śpiwora, izolacja podłoża, ewentualna wilgoć śpiwora itd.) oraz odczuwanie zimna jest zróżnicowane również indywidualne (oddziaływanie aklimatyzacji, stan psychiczny i psychologiczny, pożywienie itd.).
Za pomocą temperatur granicznych zakresu użytkowania wyznaczanych w niniejszej normie europejskiej tylko porównuje się parametry działania śpiworów odnośnie do znormalizowanych warunków badawczych. Temperatury nie uwzględniają wszystkich możliwych zmian warunków użytkowania i reakcji indywidualnych, stąd zaleca się przyjmować je tylko jako wytyczne, które wymagają indywidualnego przystosowania do użycia praktycznego.
W szczególności, powinno się uwzględnić, że temperatura ekstremalna jest pojęciem bardzo teoretycznym i dlatego powinna być ona rozważana jako punkt niebezpieczny, do którego nie zaleca się zbliżać - chyba, że użytkownik śpiwora ma duże doświadczenie osobiste
Do wyznaczenia temperatury komfortowej wykorzystuje się dostępną wiedzę zawartą w opublikowanych danych, opartą na równowadze cieplej całego ciała. Ciało ludzkie jest bardzo czułe na miejscowy dyskomfort; lokalny most cieplny może nie wpływać na ogólną izolacyjność śpiwora, lecz znacznie wpływa na odczuwanie zimna przez użytkownika śpiwora. Powinno się położyć nacisk na to, że metoda badania zastosowana w niniejszej normie europejskiej nie dostarcza żadnej gwarancji przed miejscowym wychłodzeniem.
Temperatury zakresu użytkowania są powiązane z warunkami wewnątrz: w przypadku zastosowania zewnętrznego wiatr może wpływać na izolacyjność śpiwora w znacznym stopniu, szczególnie, jeśli materiał podszewki śpiwora jest przenikalny dla powietrza.
Przyjmuje się, że śpiwory rozważane w niniejszej normie europejskiej są suche: wysoka zawartość wilgoci może obniżyć ich parametry cieplne.
-------------------------------------------
bo ja tu w zasadzie jestem nikim...
Jest to pierwsza obowiązująca norma, opisująca śpiwory. Norma ta ma ważne, prawne znaczenie dla marek, dystrybutorów i fachowców, którzy handlują śpiworami w całej Europie.
W przypadku, gdy śpiwory zostaną w przyszłości zdefiniowane prze EU jako wyposażenie istotne dla bezpieczeństwa, EN-13537- test produktu wejdzie w skład inicjatywy PPE. 13537:2002 „Wymagania względem śpiworów” to komplet norm dotyczących produktu, które definiują jak mierzyć i testować śpiwory oraz jak je opisywać.
Norma EN 13537 dotyczy wszystkich śpiworów, poza tymi, które używane są do celów militarnych lub zostały specjalnie wyprodukowane do używania w warunkach - temperaturach ekstremalnych.
Polskim odpowiednikiem tej normy jest norma PN-EN 13537 z listopada 2004r.
Opracowując komfort termiczny użytkownika śpiwora, uwzględniono płeć użytkownika. Z badań wyniknęło, iż kobiety wymagają o około 7°C większego komfortu cieplnego.
Uwzględniając te różnice opracowano 3 progi temperatur w śpiworze:
Obszar komfortu (T-Comfort): to temperatura, przy której przeciętna kobieta o standardowym wzroście, wadze, przy normalnym stopniu zmęczenia i po posiłku, prześpi komfortowo w śpiworze całą noc.
Obszar dolnej granicy (T-Limit): to najniższa temperatura, przy której przeciętny mężczyzna, o standardowym wzroście, wadze, przy normalnym stopniu zmęczenia i po posiłku prześpi całą noc.
Obszar ekstremalny (T-Extreme): Obszar przeżycia dla przeciętnego mężczyzny. Ten zakres nie powinien mieć wpływu na decyzję o zakupie u przeciętnego konsumenta.
Kobieta wg normy: 25 lat, 60 kg, 160 cm wzrostu.
Mężczyzna wg normy: 25 lat, 70 kg, 173 cm wzrostu.
Załącznik D:
Ostrzeżenie dotyczące niewłaściwego zastosowania wartości temperatury
Izolacyjność śpiwora zmienia się znacznie w warunkach użytkowania (wiatr, otoczenie promieniujące, postawa i ubiór użytkownika śpiwora, izolacja podłoża, ewentualna wilgoć śpiwora itd.) oraz odczuwanie zimna jest zróżnicowane również indywidualne (oddziaływanie aklimatyzacji, stan psychiczny i psychologiczny, pożywienie itd.).
Za pomocą temperatur granicznych zakresu użytkowania wyznaczanych w niniejszej normie europejskiej tylko porównuje się parametry działania śpiworów odnośnie do znormalizowanych warunków badawczych. Temperatury nie uwzględniają wszystkich możliwych zmian warunków użytkowania i reakcji indywidualnych, stąd zaleca się przyjmować je tylko jako wytyczne, które wymagają indywidualnego przystosowania do użycia praktycznego.
W szczególności, powinno się uwzględnić, że temperatura ekstremalna jest pojęciem bardzo teoretycznym i dlatego powinna być ona rozważana jako punkt niebezpieczny, do którego nie zaleca się zbliżać - chyba, że użytkownik śpiwora ma duże doświadczenie osobiste
Do wyznaczenia temperatury komfortowej wykorzystuje się dostępną wiedzę zawartą w opublikowanych danych, opartą na równowadze cieplej całego ciała. Ciało ludzkie jest bardzo czułe na miejscowy dyskomfort; lokalny most cieplny może nie wpływać na ogólną izolacyjność śpiwora, lecz znacznie wpływa na odczuwanie zimna przez użytkownika śpiwora. Powinno się położyć nacisk na to, że metoda badania zastosowana w niniejszej normie europejskiej nie dostarcza żadnej gwarancji przed miejscowym wychłodzeniem.
Temperatury zakresu użytkowania są powiązane z warunkami wewnątrz: w przypadku zastosowania zewnętrznego wiatr może wpływać na izolacyjność śpiwora w znacznym stopniu, szczególnie, jeśli materiał podszewki śpiwora jest przenikalny dla powietrza.
Przyjmuje się, że śpiwory rozważane w niniejszej normie europejskiej są suche: wysoka zawartość wilgoci może obniżyć ich parametry cieplne.
-------------------------------------------
bo ja tu w zasadzie jestem nikim...
