09-12-2005, 12:05
OPIS PRODUKTU:
tworzywo - polipropylen
waga - 380g
zakres rozmiarów - 53-61cm + model Junior
kolor - biały, czerwony, - niebieski
2 lata gwarancji
zaczepy na czołówkę
spełnia normy UIAA 106 i EN 12492
-----------------------------------------------------------------
RECENZJA:
DATA RECENZJI:
09-12-2005, 06:00
Oceny dokonałem na podstawie jednego egzemplarza. Mimo iż daje ona pewną orientację nt. jego wad i zalet, próba ta jest skrajnie niereprezentatywna. Proszę potraktować poniższy test raczej jako zbiór ogólnych wytycznych, a przed ewentualnym zakupem przejrzeć materiały dotyczące wybranych produktów, porozmawiać ze sprzedawcami i użytkownikami, w miarę możliwości wypróbować.
Robiąc kurs skałkowy w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, używałem kasku Ecrin Rock Petzla. Do dziś uważam, iż był to najbardziej wygodny kask, jaki nosiłem. Rok później, przed rozpoczęciem kursu taternickiego, postanowiłem zaopatrzyć się we własną skorupę.
Niestety, w tym mniej więcej czasie obłudna biurokracja, pod pozorem dbania o ludzkie zdrowie, wycofała kask Petzla ze sklepów, gdyż nie spełniał on polskich norm. Mierzyłem wiele różnych modeli, niestety, żaden z dostępnych w sklepach nie leżał dobrze na mojej, być może nietypowej, czaszce. Były po prostu niewygodne. Jedynym dobrym okazał się Toxo Salewy.
Tworzywo
Oznaczenie na wewnętrznej stronie skorupy (PP) wskazuje, iż kask wykonany jest z polipropylenu, jednego z najpopularniejszych tworzyw sztucznych. PP jest tworzywem termoplastycznym, otrzymywanym w procesie polimeryzacji propenu (propylenu CH2=CHCH3). W porównaniu z opisywanym już na NGT Ecrinem, który wykonany jest z poliwęglanu, Toxo może więc być słabszy pod względem mechanicznym, choć powinna to rekompensować jego większa elastyczność tu musiałby zabrać głos fizyk... Ściskając oba w rękach mogłem się przekonać, iż moja skorupa jest bardziej elastyczna niż petzlowska.
System nośny
Starsza wersja, produkowana do 2004 roku miała koszykowy system nośny, złożony z 3 krzyżujących się pasków, opierających się na głowie. Od tego roku model ten uległ modyfikacji. Wewnątrz skorupy znajduje się twarda wkładka z piankowego tworzywa, mająca dodatkowo amortyzować ewentualne uderzenie. Do niej z kolei zamocowana jest na rzepy miękka wkładka, mająca zapewnić komfort noszenia (fot. 3). Głowa spoczywa więc na warstwie gąbki i obejmowana jest paskami służącymi do regulacji.
Wentylacja
Kask posiada 8 bocznych otworów. Są one dość niewielkie, jednak wystarczające, by zapobiec zagotowaniu się czupryny wewnątrz. Nawet niewielki wiatr ma dostęp do wnętrza. Mimo to zdarzało mi się dla ochłody ściągać kask w ścianie (zawsze w bezpiecznym miejscu!) w upalne dni.
Regulacja
Wewnątrz skorupy znajduje się pasek ze sztucznego tworzywa, zaopatrzony w mechanizm regulujący jego obwód za pomocą kółek zębatych. W trakcie noszenia pokrętło to znajduje się na potylicy i jest bardzo łatwo dostępne. Regulacja - bezproblemowa. Kask produkowany jest w jednym rozmiarze (53-61 cm), ale przewidziano także wersję dziecięcą (model Toxo Junior), której nie testowałem z powodów oczywistych ;-).
Wygoda
Wiadomo - rzecz względna. Jak już wspomniałem jest to jeden z dwóch kasków jakie jestem w stanie nosić spośród kilkunastu mierzonych. Wkładka spoczywająca wewnątrz kasku sprawia, że nie czuję jego ucisku na czubku głowy, podobnie jest z paskiem, który pokryty jest warstwą miękkiej wyściółki. Kask nie wystaje znacząco ponad głowę (fot. 1), co ma kapitalne znaczenie przy przechodzeniu pod blokami skalnymi. Rzecz niezwykle ważna - Toxo jest kompatybilny także z moją kurtką, pod której kaptur bez większego problemu się mieści (fot. 2). Przy złej pogodzie zakładam pod kask czapkę. Zwykle jest to cienka kominiarka z Rhovylu, raz zdarzyła się gruba kominiarka z Polartecu 200. O ile drugą z nich czułem pod kaskiem bardzo nieznacznie, o tyle pierwsza wchodziła pod niego jak moja własna skóra - nie czułem żadnej różnicy w komforcie noszenia.
Właściwie wyregulowany kask nie wykazuje żadnych tendencji do przemieszczania się w którąkolwiek stronę.
Dodatki
Kask wyposażony jest w 4 zaczepy do latarek czołowych. Zdarzyło mi się mocować na nim 3 rodzaje lamp: Tikka Plus, Tikka XP oraz Ion Black Diamonda. Dwie pierwsze mają dość szerokie paski, ale zaczepy bez problemu objęły całą szerokość gumki. Mają one płaski kształt, nie przeszkadzają więc w trudnych miejscach, przy operacjach sprzętowych itp. za to pozwalają zamocować latarkę solidnie, działają bowiem na zatrzaski.
Mój kolega używał kasku Edelrida wyposażonego z przodu i z tyłu w charakterystyczne gumki - dużo czasu i przekleństw minęło, nim naciągając je do granic wytrzymałości założył swoją Tikkę. Odtąd jest zdecydowanym fanem rozwiązania Salewy.
Wytrzymałość
Na szczęście nie dane mi było testować wytrzymałości kasku w sytuacji ostatecznej. Jedyne czego doświadczył, to przypadkowe zderzenia z głazami, w które uderzałem - niekiedy dość mocno - głową. Po prawie trzech tygodniach w Tatrach zostało na nim nieco rys. Z całą pewnością wytrzymuje ciężar siedzącego na nim 80-kilogramowego człowieka. Także paski obejmujące podbródek nie sprawiają kłopotu.
Normy
Kask spełnia normy:
- UIAA 106 dotyczącą wytrzymałości skorup i systemów nośnych kasków alpinistycznych http://www.uiaa.ch/web.test/visual/Safet...elmets.pdf
- oraz EN 12492 będącą pierwowzorem dla powyższej normy UIAA.
W razie uderzenia kask ulega częściowemu lub całkowitemu zniszczeniu, absorbując energię uderzenia.
Producent ostrzega, iż tworzywo kasku, jak wszystkie inne, zużywa się z czasem i niszczeje, np. pod wpływem promieniowania UV. Z tego względu zaleca kasację tego sprzętu po 5 latach lub po każdym poważnym wypadku, który mógłby zmniejszyć jego wytrzymałość.
Podsumowanie
Toxo jest lekkim, uniwersalnym, stosunkowo niedrogim kaskiem, zapewniającym bezpieczeństwo w trakcie uprawiania wspinaczki górskiej. Jest wygodny i funkcjonalny. Prawdopodobnie nie jest najwytrzymalszym modelem dostępnym na rynku, co może go dyskredytować w oczach osób bardzo dbających o bezpieczeństwo, ale w swojej cenie jest propozycją wartą rozważenia. Dotychczasowe doświadczenia wskazują, iż będę go używał jeszcze długo i z zadowoleniem.
Cena: zależna od sklepu. W większości sklepów kosztuje około 210 zł, na stronie producenta 204 zł, w promocji w E-horyzoncie kosztował do niedawna 149,90 zł.
Czas użytkowania: 3 tygodnie w Tatrach
Zalety:
- niska waga
- niska cena
- wygoda
- dobra ochrona także bocznych części głowy
Wady:
- nie najlepsza wentylacja
- system nośny z paskami leżał odrobinę lepiej, choć i ten jest w porządku
tworzywo - polipropylen
waga - 380g
zakres rozmiarów - 53-61cm + model Junior
kolor - biały, czerwony, - niebieski
2 lata gwarancji
zaczepy na czołówkę
spełnia normy UIAA 106 i EN 12492
-----------------------------------------------------------------
RECENZJA:
DATA RECENZJI:
09-12-2005, 06:00
Oceny dokonałem na podstawie jednego egzemplarza. Mimo iż daje ona pewną orientację nt. jego wad i zalet, próba ta jest skrajnie niereprezentatywna. Proszę potraktować poniższy test raczej jako zbiór ogólnych wytycznych, a przed ewentualnym zakupem przejrzeć materiały dotyczące wybranych produktów, porozmawiać ze sprzedawcami i użytkownikami, w miarę możliwości wypróbować.
Robiąc kurs skałkowy w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, używałem kasku Ecrin Rock Petzla. Do dziś uważam, iż był to najbardziej wygodny kask, jaki nosiłem. Rok później, przed rozpoczęciem kursu taternickiego, postanowiłem zaopatrzyć się we własną skorupę.
Niestety, w tym mniej więcej czasie obłudna biurokracja, pod pozorem dbania o ludzkie zdrowie, wycofała kask Petzla ze sklepów, gdyż nie spełniał on polskich norm. Mierzyłem wiele różnych modeli, niestety, żaden z dostępnych w sklepach nie leżał dobrze na mojej, być może nietypowej, czaszce. Były po prostu niewygodne. Jedynym dobrym okazał się Toxo Salewy.
Tworzywo
Oznaczenie na wewnętrznej stronie skorupy (PP) wskazuje, iż kask wykonany jest z polipropylenu, jednego z najpopularniejszych tworzyw sztucznych. PP jest tworzywem termoplastycznym, otrzymywanym w procesie polimeryzacji propenu (propylenu CH2=CHCH3). W porównaniu z opisywanym już na NGT Ecrinem, który wykonany jest z poliwęglanu, Toxo może więc być słabszy pod względem mechanicznym, choć powinna to rekompensować jego większa elastyczność tu musiałby zabrać głos fizyk... Ściskając oba w rękach mogłem się przekonać, iż moja skorupa jest bardziej elastyczna niż petzlowska.
System nośny
Starsza wersja, produkowana do 2004 roku miała koszykowy system nośny, złożony z 3 krzyżujących się pasków, opierających się na głowie. Od tego roku model ten uległ modyfikacji. Wewnątrz skorupy znajduje się twarda wkładka z piankowego tworzywa, mająca dodatkowo amortyzować ewentualne uderzenie. Do niej z kolei zamocowana jest na rzepy miękka wkładka, mająca zapewnić komfort noszenia (fot. 3). Głowa spoczywa więc na warstwie gąbki i obejmowana jest paskami służącymi do regulacji.
Wentylacja
Kask posiada 8 bocznych otworów. Są one dość niewielkie, jednak wystarczające, by zapobiec zagotowaniu się czupryny wewnątrz. Nawet niewielki wiatr ma dostęp do wnętrza. Mimo to zdarzało mi się dla ochłody ściągać kask w ścianie (zawsze w bezpiecznym miejscu!) w upalne dni.
Regulacja
Wewnątrz skorupy znajduje się pasek ze sztucznego tworzywa, zaopatrzony w mechanizm regulujący jego obwód za pomocą kółek zębatych. W trakcie noszenia pokrętło to znajduje się na potylicy i jest bardzo łatwo dostępne. Regulacja - bezproblemowa. Kask produkowany jest w jednym rozmiarze (53-61 cm), ale przewidziano także wersję dziecięcą (model Toxo Junior), której nie testowałem z powodów oczywistych ;-).
Wygoda
Wiadomo - rzecz względna. Jak już wspomniałem jest to jeden z dwóch kasków jakie jestem w stanie nosić spośród kilkunastu mierzonych. Wkładka spoczywająca wewnątrz kasku sprawia, że nie czuję jego ucisku na czubku głowy, podobnie jest z paskiem, który pokryty jest warstwą miękkiej wyściółki. Kask nie wystaje znacząco ponad głowę (fot. 1), co ma kapitalne znaczenie przy przechodzeniu pod blokami skalnymi. Rzecz niezwykle ważna - Toxo jest kompatybilny także z moją kurtką, pod której kaptur bez większego problemu się mieści (fot. 2). Przy złej pogodzie zakładam pod kask czapkę. Zwykle jest to cienka kominiarka z Rhovylu, raz zdarzyła się gruba kominiarka z Polartecu 200. O ile drugą z nich czułem pod kaskiem bardzo nieznacznie, o tyle pierwsza wchodziła pod niego jak moja własna skóra - nie czułem żadnej różnicy w komforcie noszenia.
Właściwie wyregulowany kask nie wykazuje żadnych tendencji do przemieszczania się w którąkolwiek stronę.
Dodatki
Kask wyposażony jest w 4 zaczepy do latarek czołowych. Zdarzyło mi się mocować na nim 3 rodzaje lamp: Tikka Plus, Tikka XP oraz Ion Black Diamonda. Dwie pierwsze mają dość szerokie paski, ale zaczepy bez problemu objęły całą szerokość gumki. Mają one płaski kształt, nie przeszkadzają więc w trudnych miejscach, przy operacjach sprzętowych itp. za to pozwalają zamocować latarkę solidnie, działają bowiem na zatrzaski.
Mój kolega używał kasku Edelrida wyposażonego z przodu i z tyłu w charakterystyczne gumki - dużo czasu i przekleństw minęło, nim naciągając je do granic wytrzymałości założył swoją Tikkę. Odtąd jest zdecydowanym fanem rozwiązania Salewy.
Wytrzymałość
Na szczęście nie dane mi było testować wytrzymałości kasku w sytuacji ostatecznej. Jedyne czego doświadczył, to przypadkowe zderzenia z głazami, w które uderzałem - niekiedy dość mocno - głową. Po prawie trzech tygodniach w Tatrach zostało na nim nieco rys. Z całą pewnością wytrzymuje ciężar siedzącego na nim 80-kilogramowego człowieka. Także paski obejmujące podbródek nie sprawiają kłopotu.
Normy
Kask spełnia normy:
- UIAA 106 dotyczącą wytrzymałości skorup i systemów nośnych kasków alpinistycznych http://www.uiaa.ch/web.test/visual/Safet...elmets.pdf
- oraz EN 12492 będącą pierwowzorem dla powyższej normy UIAA.
W razie uderzenia kask ulega częściowemu lub całkowitemu zniszczeniu, absorbując energię uderzenia.
Producent ostrzega, iż tworzywo kasku, jak wszystkie inne, zużywa się z czasem i niszczeje, np. pod wpływem promieniowania UV. Z tego względu zaleca kasację tego sprzętu po 5 latach lub po każdym poważnym wypadku, który mógłby zmniejszyć jego wytrzymałość.
Podsumowanie
Toxo jest lekkim, uniwersalnym, stosunkowo niedrogim kaskiem, zapewniającym bezpieczeństwo w trakcie uprawiania wspinaczki górskiej. Jest wygodny i funkcjonalny. Prawdopodobnie nie jest najwytrzymalszym modelem dostępnym na rynku, co może go dyskredytować w oczach osób bardzo dbających o bezpieczeństwo, ale w swojej cenie jest propozycją wartą rozważenia. Dotychczasowe doświadczenia wskazują, iż będę go używał jeszcze długo i z zadowoleniem.
Cena: zależna od sklepu. W większości sklepów kosztuje około 210 zł, na stronie producenta 204 zł, w promocji w E-horyzoncie kosztował do niedawna 149,90 zł.
Czas użytkowania: 3 tygodnie w Tatrach
Zalety:
- niska waga
- niska cena
- wygoda
- dobra ochrona także bocznych części głowy
Wady:
- nie najlepsza wentylacja
- system nośny z paskami leżał odrobinę lepiej, choć i ten jest w porządku
-
https://lukaszsupergan.com/
Przewodnik "Szlaki Polski. 30 tras długodystansowych":
https://lukaszsupergan.com/produkt/szlaki-polski/
https://lukaszsupergan.com/
Przewodnik "Szlaki Polski. 30 tras długodystansowych":
https://lukaszsupergan.com/produkt/szlaki-polski/
