To forum wykorzystuje pliki cookie
To forum wykorzystuje pliki cookie do przechowywania danych logowania, danych o Twojej ostatniej wizycie, pliki cookie na tym forum śledzą również tematy, które przeczytałeś. Korzystanie z forum oznacza akceptajcę ustawień plików cookie. Możesz zmienić ustawienia plików cookie w dowolnym momencie w swojej przeglądarce.


[Wiki] Śpiwory
#1

Tytułem wstępu


Cytując wikipedię: „Śpiwór - swego rodzaju worek do spania, służący za przenośne i niemal natychmiastowe miejsce do spania. Zwinięty - jest łatwy w transporcie, staje się więc nieodzownym elementem wyposażenia podróżników”. Krótko mówiąc w takim to właśnie worku do spania przychodzi nam odpoczywać po męczącym dniu, i tu, na wstępie postawmy sobie zatem pytania: jaki śpiwór wybrać w zależności od warunków w jakich przyjdzie nam spać, jakie materiały są najlepsze, która konstrukcja najbardziej się sprawdzi, jakie wypełnienie wybrać i w końcu jak się śpiworem opiekować aby jak najdłużej z niego korzystać ?

Kształt śpiwora


- czyli wybieramy między komfortem a wagą

Mumia - śpiwór o anatomicznym kształcie zwężającym się ku dołowi. Dzięki takiej konstrukcji śpiwór charakteryzuje się zmniejszoną wagą i objętością po spakowaniu w stosunku do typowych „kopert”, jednakże dzieje się to kosztem miejsca w śpiworze, co z kolei wpływa na komfort spania. Używany do szeroko pojętej turystyki.

Koperta - o kształcie prostokąta, oferuje najwięcej miejsca do spania, zazwyczaj rozpinana jest na całej długości wraz ze stopami. Z powodu dużej objętości do ogrzania, traci się sporo na komforcie cieplnym, jest ponadto duża po spakowaniu. Najpopularniejsza na typowych campingach i wakacyjnych wyjazdach samochodowych.

Let's move - bardzo podobny w kształcie do klasycznej mumii, ale szerszy w środkowej części, umożliwia przyjęcie pozycji embrionalnej podczas snu.

Noga słonia - w zasadzie jest to jedna, obszerna „nogawka”, w którą się wchodzi. Przeznaczona głównie dla myśliwych lub fotografów. Czasem od spodu wszywa się wzmocnienia z nieprzemakalnej tkaniny oraz zamki, które umożliwiają chodzenie.

Specjalistyczne - często są to bardziej puchowe kombinezony niż śpiwory. Nogi i ręce mają osobne „rękawy”, dzięki temu można swobodnie się w nich poruszać, zaś zamek frontowy umożliwia wyjęcie rąk ze śpiwora. Używane niekiedy w obszarach podbiegunowych, podczas wypraw wysokogórskich, przez żołnierzy, myśliwych.

Budowa


- czyli co każdy śpiwór ma lub mieć powinien

Wypełnienie


Dzielimy je na sztuczne oraz puchowe. O przydatności poszczególnych rodzajów wypełnień w terenie decyduje przede wszystkim: odporność na wodę i zdolność zatrzymywania emitowanego przez nas ciepła, ponadto takie właściwości jak: przewodnictwo cieplne, żywotność, objętość po spakowaniu, w końcu waga.

Wypełnienie sztuczne


To przede wszystkim wielokanalikowe włókna poliestrowe pokryte warstwą silikonu. Najważniejszą cechą jest sprężystość włókien i odpowiednia powierzchnia zewnętrzna. Sprężystość wpływa na współczynnik nadymania (coś na kształt CUI w śpiworach puchowych) zaś powierzchnia zewnętrzna ma wpływ na absorbowanie wilgoci. Klasyczne włókno poliestrowe ma szorstką powierzchnię, przeto w dość dużym stopniu zatrzymuje kropelki wody, problem ten rozwiązano pokrywając włókna warstewką silikonu. Warto zaznaczyć, że wypełnienia śpiworów „supermarketowych” posiadają bardzo nietrwałe pokrycie silikonowe, które schodzi po pierwszym praniu bądź nie mają go wcale, co powoduje tworzenie się „kłębów” wypełnienia i w konsekwencji obniża komfort termiczny śpiwora. Nie sposób omówić czy choćby wymienić wszystkie stosowane wypełnienia syntetyczne; na ogół różnią się one jedynie nazwą, wyjątkiem są wypełnienia najwyższej jakości, stosowane w drogich, profesjonalnych śpiworach takie jak Primaloft, Polarguard, Thermolite.

Wypełnienia puchowe


Puch do dziś jest materiałem bezkonkurencyjnym, jeśli chodzi o parametry izolacyjności. Żadne, nawet najlepsze syntetyki nie mogą pochwalić się takimi możliwościami zatrzymywania ciepła jak to naturalne wypełnienie. Do produkcji śpiworów używany jest puch gęsi i kaczy. Dorosłe gęsi i kaczki żyjące w klimacie zimnym i umiarkowanym posiadają najlepszy puch, dlatego też, puch polski uważany jest za jeden z najlepszych na świecie. Powszechnie uważa się, że puch z gęsi jest lepszy od puchu kaczego.

Renomowane firmy szyjące śpiwory, w tym i polskie, stosują puch prany i sterylizowany w temperaturze 120°C, dzięki temu nawet po zawilgoceniu nie wydziela on nieprzyjemnego zapachu.

W celu określenia jakości wypełnienia puchowego podaje się dwa parametry:

- stosunek ilości puchu do pierza, najczęściej wynosi on 90/10, ale często w śpiworach ekspedycyjnych stosuje się wypełnienia 95/5. Oczywiście im więcej puchu w stosunku do ilości pierza, tym lepiej.

- współczynnik CUI - który określa ilość cali sześciennych, jaką jest w stanie wypełnić jedna uncja puchu (czyli 28,35 gram). Krótko o samej metodzie pomiaru: uncja mieszanki 90/10 puchu pozostaje sprasowana w cylindrze pomiarowym przez 24 h. Następnie, po usunięciu tłoka, mierzy się objętość po rozprężeniu. Wynik powyżej 550 cali sześciennych objętości klasyfikuje puch jako dobry, a wartość powyżej 650 cali sześciennych jako „ekstra”. W praktyce, w wypełnieniach śpiworów najczęściej występuje puch 600-650 CUI, ale niektóre firmy używają puchu najwyższej próby osiągającego nawet 860 CUI.

Komory w śpiworach puchowych


Pikowane - najprostsze pod względem budowy; dwie warstwy materiału przeszyte na wylot, a powstałe komory wypełnione puchem; używane najczęściej w kołdrach, niekiedy kurtkach puchowych

Komory typu H - dwie warstwy materiału są połączone paskiem materiału, przekrój wygląda jak położona litera H - poprzeczkę stanowi dodatkowy materiał

Komory typu S - dwie warstwy połączone paskiem materiału biegnącym po skosie, dzięki temu, że szwy nie znajdują się jeden nad drugim ma lepsze właściwości izolacyjne

Komory typu T - komory w kształcie trapezu; świetnie stabilizują ułożenie puchu i zapobiegają przesuwaniu się wierzchniej warstwy materiału w stosunku do wewnętrznej

Komory typu V - pomiędzy dwiema warstwami materiału w kształcie litery „V” doszyta jest kolejna, trzecia warstwa

Budowa „cegiełkowa” - przekrój komór podobny do cegiełek w murze; najczęściej stosowane w śpiworach ekstremalnych i wyprawowych.

Komory w śpiworach syntetycznych 


Budowa jednowarstwowa - ocieplina ułożona jest w jednej komorze; stosowane w śpiworach letnich bądź docieplających

Budowa wielowarstwowa - ocieplina ułożona jest w kilku komorach umieszczonych jedna nad drugą, taka budowa śpiwora zapewnia lepsze parametry izolacyjności; stosowane w śpiworach wielosezonowych

Inne - zaliczamy do nich układ gontowy, gontowo-dwuwarstwowy, falowy i inne pochodne, zapewniają one bardzo dobre parametry izolacyjności, ale wykorzystywane są bardzo rzadko i tylko przez renomowanych producentów; stosowane w drogich śpiworach wielosezonowych

Materiał zewnętrzny i wewnętrzny 


Zewnętrzne pokrycie śpiwora to zazwyczaj materiały nylonowe bądź poliestrowe, często wzmacniane rip-stopem, który w pewnym stopniu zapobiega rozdzieraniu materiału. Niektóre z nich powleczone są dodatkową impregnacją bądź posiadają membranę, dzięki której odporne są na przemakanie, niestety dzieje się to kosztem gorszej oddychalności materiału. Wśród materiałów zewnętrznych wykorzystywanych w śpiworach puchowych dominują wyroby z Pertexu (Microlight, Quantum, Endurance) oraz belgijskiej firmy Concordia (Piumi, Microfighter), gwarantują one wysoką puchoszczelność ponadto w pewnym stopniu chronią przed zawilgoceniem puchu. Nie będę opisywał wszystkich tych materiałów, wszelkie informacje odnośnie ich właściwości można uzyskać z pierwszej ręki na forum, tam też znajdują się opinie dotyczące ich użytkowania oraz trwałości.

Niegdyś typowym materiałem wewnętrznym była bawełna, poza sporą wagą, niewielką odpornością na wilgoć posiadała jedną niewątpliwą zaletę - była przyjemna w kontakcie ze skórą. Dziś na pokrycia wewnętrzne świetnie nadaje się czysty nylon - stosowany jest on w niemal wszystkich typach śpiworów. Jest lekki, wytrzymały, brudzi się o wiele wolniej od zwykłej bawełny, ale niektórym osobom wydaje się mało przyjemny, dlatego dość często stosuje się mieszanki bawełny z wiskozą, bądź właśnie z nylonem. Można także dokupić lub uszyć sobie wkładkę bawełnianą, która dodatkowo chroni śpiwór przed zabrudzeniem i nieznacznie podnosi komfort termiczny śpiwora. Ciekawą propozycją są wkładki polarowe bądź jedwabne, które obniżają temperaturę komfortu nawet o 5-6°C, przez co śpiwór staje się bardziej uniwersalny i można w nim spać w niższych temperaturach.

Akcesoria 


Kaptur - powinien być stosunkowo głęboki, dobrze docieplony oraz posiadać ściągacz, który zaciągnięty, uniemożliwi wydostanie się nagrzanego powietrza. Konieczny w zasadzie w każdych warunkach

Kołnierz termiczny - zamyka od wewnątrz komorę główną śpiwora, utrudniając ucieczkę rozgrzanego powietrza, najlepiej by był spinany rzepem i miał wszytą linkę, którą zaciągamy przed snem. Niezbędny w śpiworach wielosezonowych, w letnich nie jest konieczny

Zamek - z lewej bądź z prawej strony śpiwora, długi bądź krótki - zależnie od modelu. W niektórych śpiworach zimowych wszyty jest krótki zamek pośrodku wora, dzięki czemu zyskuje on na uniwersalności a sam śpiwór charakteryzuje się nieznacznie niższą wagą, występują także śpiwory bez zamków. Zamki powinny płynnie chodzić w obu kierunkach, dobrze by były dwubiegowe, dzięki temu podczas cieplejszych nocy regulujemy temperaturę rozpinając tylko część zamka np na wysokości stóp. Większość modeli posiada zamki, które umożliwiają spinanie z innymi śpiworami, w ten sposób tworzy się jeden obszerny śpiwór, w którym pomieszczą się nawet trzy osoby

Listwa termiczna - biegnąca wzdłuż zamka komora, wypełniona ociepliną sztuczną bądź puchem, chroni ciało przed przedostawaniem się zimnego powietrza od strony zamka. Zwracajmy uwagę czy podczas rozpinania i zapinania ekspresów nie wcina się w nie. Jeśli już kupiliśmy śpiwór i listwa nieustannie wcina się w zamek pomoże wszycie cienkich pasemek usztywniającego materiału. Przyda się w każdych warunkach, chyba, że kupujemy śpiwór typowo „schroniskowy”.

Kieszonka - wszyta na wysokości klatki piersiowej jest bardzo przydatnym patentem, chowamy w niej telefon, dokumenty, inne drobiazgi

Kieszeń na poduszkę - niektóre śpiwory posiadają wszytą pod głową kieszeń na poduszkę, można do niej włożyć także polar lub inną część odzieży, która będzie ją zastępować

Kieszeń docieplająca - śpiwory zimowe mogą być wyposażone w kieszeń docieplającą stopy, która może okazać się niezwykle przydatna w warunkach bardzo niskich temperatur

Pasy antypoślizgowe - naszyte są od spodniej strony na materiał zewnętrzny, zapobiegają ześlizgiwaniu się śpiwora na pochyłościach terenu

Worek kompresyjny - chyba przedstawiać nie trzeba. Zdecydowanie najlepsze są tu worki zaopatrzone w kilka krzyżujących się taśm, kompresujące śpiwór w każdym kierunku

Termika - czyli kilka słów o kłamstwach producentów i normie EN 13537


Powszechnym procederem jest celowe błędne podawanie temperatur komfortu w śpiworach syntetycznych i puchowych. Często producent zapewnia, że jego śpiwór pomimo niewielkiej wagi zapewnia optymalną temperaturę podczas wielkich mrozów, a przy tym kosztuje on grosze - zapamiętajmy więc - śpiwór musi albo ważyć albo kosztować. Czasem zdarzają się wyjątkowe okazje cenowe, ale naprawdę są to pojedyncze przypadki. Właśnie po to, by ujednolicić sposób określania temperatur komfortowych i ukrócić przekłamania producentów wprowadzono niedawno europejską normę EN 13537. Norma jest skonstruowana przy użyciu termalnego manekina (wytwarza on tyle ciepła, co ludzkie ciało), który jest ubrany w bieliznę termiczną z długim rękawem oraz skarpety zakrywające kostki. Manekin jest wyposażony w sensory temperatury na całym „ciele”, z których dane pozwalają na odczyty temperatury wewnątrz śpiwora. Opracowując komfort termiczny użytkownika śpiwora, uwzględniono płeć użytkownika. Z badań wyniknęło, iż kobiety wymagają o około 7°C większego komfortu cieplnego. Uwzględniając te różnice opracowano 3 progi temperatur w śpiworze:

- Obszar komfortu (T-Comfort): to temperatura, przy której przeciętna kobieta (o standardowym wzroście, wadze, przy normalnym stopniu zmęczenia i po posiłku), prześpi komfortowo w śpiworze całą noc.

- Obszar dolnej granicy (T-Limit): to najniższa temperatura, przy której przeciętny mężczyzna, o standardowym wzroście, wadze, przy normalnym stopniu zmęczenia i po posiłku) prześpi całą noc.

- Obszar ekstremalny (T-Extreme): to temperatura graniczna, przy której przeciętny mężczyzna ze względu na zbyt mały komfort cieplny nie będzie mógł zasnąć natomiast u kobiety wystąpi hipotermia. Obszar ekstremalny nigdy nie powinien być brany pod uwagę przy dokonywaniu wyboru śpiwora przez normalnego turystę.

Kobieta wg normy: 25 lat, 60 kg, 160 cm wzrostu. Mężczyzna wg normy: 25 lat, 70 kg, 173 cm wzrostu.

Bardzo ważne informacje dostarcza nam Załącznik D do normy PN EN-13537.

Załącznik D:

Ostrzeżenie dotyczące niewłaściwego zastosowania wartości temperatury

Izolacyjność śpiwora zmienia się znacznie w warunkach użytkowania (wiatr, otoczenie promieniujące, postawa i ubiór użytkownika śpiwora, izolacja podłoża, ewentualna wilgoć śpiwora itd.) oraz odczuwanie zimna jest zróżnicowane również indywidualne (oddziaływanie aklimatyzacji, stan psychiczny i psychologiczny, pożywienie itd.).

Za pomocą temperatur granicznych zakresu użytkowania wyznaczanych w niniejszej normie europejskiej tylko porównuje się parametry działania śpiworów odnośnie do znormalizowanych warunków badawczych. Temperatury nie uwzględniają wszystkich możliwych zmian warunków użytkowania i reakcji indywidualnych, stąd zaleca się przyjmować je tylko jako wytyczne, które wymagają indywidualnego przystosowania do użycia praktycznego.

W szczególności, powinno się uwzględnić, że temperatura ekstremalna jest pojęciem bardzo teoretycznym i dlatego powinna być ona rozważana jako punkt niebezpieczny, do którego nie zaleca się zbliżać - chyba, że użytkownik śpiwora ma duże doświadczenie osobiste

Do wyznaczenia temperatury komfortowej wykorzystuje się dostępną wiedzę zawartą w opublikowanych danych, opartą na równowadze cieplej całego ciała. Ciało ludzkie jest bardzo czułe na miejscowy dyskomfort; lokalny most cieplny może nie wpływać na ogólną izolacyjność śpiwora, lecz znacznie wpływa na odczuwanie zimna przez użytkownika śpiwora. Powinno się położyć nacisk na to, że metoda badania zastosowana w niniejszej normie europejskiej nie dostarcza żadnej gwarancji przed miejscowym wychłodzeniem.

Temperatury zakresu użytkowania są powiązane z warunkami wewnątrz: w przypadku zastosowania zewnętrznego wiatr może wpływać na izolacyjność śpiwora w znacznym stopniu, szczególnie, jeśli materiał podszewki śpiwora jest przenikalny dla powietrza.

Przyjmuje się, że śpiwory rozważane w niniejszej normie europejskiej są suche: wysoka zawartość wilgoci może obniżyć ich parametry cieplne.

 

Dla zainteresowanych

  • bardzo ciekawy artykuł omawiający tematykę termiki śpiworów oraz normę EN 13537:

http://www.mammut.ch/images/Mammut_Sleep_well_pt1_E.pdf (język angielski)

Puch czy syntetyk


- czyli odwieczny problem wyboru

Termika

Dominacja puchu nad syntetycznym wypełnieniem w tym aspekcie jest niepodważalna. Jednostka puchu magazynuje do 50% więcej powietrza niż ocieplina sztuczna o tej samej wadze, więc mając mniej puchu (a więc mniejszą wagę śpiwora) uzyskujemy taki sam komfort termiczny jak w przypadku cięższego śpiwora syntetycznego. Dzięki wypełnieniu puchowym śpiwory te osiągają znakomite możliwości przewodnictwa cieplnego; powietrze ogrzane w jednym miejscu śpiwora jest regularnie rozprowadzane po całej komorze śpiwora. Jest tylko jedno „ale”, puch jest bardziej kompresowalny niż wypełnienie sztuczne - zgniatamy go podczas leżenia i w zasadzie nie ma wtedy żadnej ociepliny, która zatrzymałaby ciepło. W niższych temperaturach potrzebna jest więc dobra mata samopompująca lub konstrukcja mieszana śpiwora: spód-wypełnienie sztuczne, góra-puchowe.

Waga

Puch jest zdecydowanie lżejszy niż ocieplina syntetyczna, dzięki czemu osiągając taki sam komfort termiczny dźwigamy śpiwór lżejszy o kilkaset gram. Przykład: śpiwór syntetyczny z komfortem -10°C waży ok. 2 kg, śpiwór puchowy zapewniający komfort w takiej samej temperaturze waży circa 1,4 kg. Różnica jak widać jest znaczna.

Kompresja

Puch lepiej się kompresuje niż wypełnienie sztuczne, więc spakowany śpiwór zajmie w plecaku mniej miejsca niż śpiwór syntetyczny. Zdania odnośnie wytrzymałości skompresowanych śpiworów, a właściwie ich wypełnienia są podzielone; pamiętać jednak trzeba, że żaden śpiwór nie wytrzyma złego przechowywania, jeśli nie będzie regularnie wietrzony, zaś puch „roztrzepywany”, jeśli będziemy go trzymać ciągle w worku kompresyjnym straci on swoje właściwości izolacyjne i nie będzie nam dobrze służył.

Odporność na wilgoć

Sztuczne wypełnienie, w przeciwieństwie do puchu izoluje nawet, gdy jest mokre. Włókna poliestrowe chłoną niewiele wody, ponadto szybciej wysychają niż ich konkurenci, dlatego „syntetyki” polecane są w rejony o podwyższonej wilgotności, na jachty czy kajaki. Jeśli mamy możliwość regularnego suszenia i wietrzenia śpiwora podczas wyjazdu kupmy śpiwór puchowy. Obiegowe opinie mówią, iż nawet lekko wilgotny puch traci swoje właściwości izolacyjne oraz że wydziela on wtedy nieprzyjemny zapach - rzeczywiście podczas zawilgocenia śpiwora traci on na „lofcie”, a więc nie akumuluje w sobie tyle powietrza, co puch suchy, ale aby wyraźnie to odczuć podczas biwaku, puch musiałby zaabsorbować co najmniej tyle samo wody, ile sam waży. Brzydki zapach jest mitem, przynajmniej, jeśli mówimy o dobrym puchu wykorzystywanym przez renomowanych producentów - wilgotny puch ma swój charakterystyczny zapach, ale wcale nie wykręca on nosa.

Żywotność

Śpiwory syntetyczne są dwu- trzykrotnie tańsze od porównywalnych śpiworów puchowych, ale należy także pamiętać, że nawet często użytkowany śpiwór puchowy może z powodzeniem służyć bez zauważalnego pogorszenia swych właściwości przez 5, ba, nawet 10 i więcej lat, oczywiście o ile będziemy się nim dobrze opiekować. Śpiwory syntetyczne po dwóch, trzech latach widocznie tracą na grubości wypełnienia - ocieplina się zbija, przeto i temperatura komfortu nie jest taka, jak w nowym śpiworze. Reasumując, zamiast kupować w ciągu dekady 3 śpiwory syntetyczne możemy kupić jeden, porządny śpiwór z wypełnieniem puchowym, jak nietrudno się domyślić, nie tylko na tym nie tracimy, ale też możemy zaoszczędzić. Dodatkowym argumentem jest fakt, iż większość firm oferuje usługi uzupełniania puchu, dzięki temu, jeśli będziemy chcieli zmniejszyć wagę naszego śpiwora używając lepszego puchu, nie musimy kupować nowego śpiwora, a jedynie płacimy za wypełnienie go nowym puchem.

Kupujemy


- czyli co wybrać i na co zwracać uwagę, by nie kupić bubla

Postawmy sobie tutaj pierwsze i najważniejsze pytanie: w jakich warunkach zamierzamy spać ?

Śpiwór letni/schroniskowy


Jeśli śpiwór ma nam służyć w lecie i podczas wyjazdów schroniskowych możemy wybrać w zasadzie dowolny śpiwór z temperaturą komfortową ok. +5°C. Nie musimy wybierać modeli z kołnierzem termicznym i listwą przy zamku, więc możemy dzięki temu zaoszczędzić nieco na wadze. Zazwyczaj trafimy na śpiwory syntetyczne jednowarstwowe, z ociepliną średniej jakości, ale też nie potrzebujemy jakichś kosmicznych technologii. Waga takich modeli oscyluje wokół 1 kg, zaś cena to 150-200 złotych. Śpiwory puchowe na takie warunki powinny mieć 200-300 g puchu, waga całkowita wynosi wtedy ok. 0,7 kg, a cena w zależności od producenta 350-600 złotych

Śpiwór trzysezonowy


W tym przypadku wybieramy mumię, bądź konstrukcję do niej podobną, koperty do takich zastosowań raczej się nie nadają. W warunkach polskich gór temperatura komfortowa, jaka w tym przypadku nas interesuje to ok. -5°C. Śpiwór bezwzględnie powinien mieć dobry, zaciągany kaptur, kołnierz termiczny i listwę ocieplającą. Przeważnie doszukamy się modeli syntetycznych dwuwarstwowych, ważących 1,6-1,8 kg i kosztujących 200-300 złotych. Na rynku dostępne są inne, lżejsze modele zapewniające komfort w takich temperaturach, ale wykorzystane w nich wypełnienie wysokiej jakości (Polarguard, Primaloft, Thermolite) powoduje, że kosztują one zazwyczaj > 350 złotych. Lżejsze są także puchówki (1-1,2 kg) wypełnione 400-600 gramami puchu wysokiej jakości, ale niska waga i wysoka jakość produktu podbijają cenę do 500-700 złotych

Śpiwór zimowy


Śpiwory zimowe, zwane również czterosezonowymi, pozwalają przespać noc w temperaturach ok. -15°C (mówimy tu oczywiście o warunkach termicznych naszego kraju) i mniej więcej taka powinna być temperatura komfortu dla wybieranego przez nas śpiwora. Podobnie jak w przypadku śpiworów trzysezonowych, kołnierz termiczny i dobrze dopasowany kaptur to podstawa, jedna gruba, bądź podwójna listwa, także jest elementem niezbędnym. Śpiwory puchowe posiadające 700-900 g puchu (waga całkowita do 1,5 kg) będą kosztowały od 650 do 800 zł, a nawet więcej. Tańsze śpiwory syntetyczne kosztują powyżej 350 złotych, niestety, przy wadze przekraczającej 2 kg. Wyjątkiem są tu syntetyki z wypełnieniami najwyższej jakości, które ważą nawet kilkaset gram mniej.

Śpiwór wyprawowy


Tej grupy nie będę omawiał bardziej szczegółowo. Ktoś, kto kupuje śpiwór tego typu, najprawdopodobniej zna się na śpiworach lepiej ode mnie. Dla ciekawskich napiszę jedynie, iż są to śpiwory z najlepszym wypełnieniem puchowym, zapewniają komfortowy nocleg przy temperaturach schodzących nawet poniżej -40°C. Koszt zakupu takiego śpiwora wynosi > 1000 złotych, ale waga rzadko kiedy osiąga 2 kg, za wyjątkiem śpiworów syntetycznych ważących 3-4 kg.

Niezwykle ważne jest dobranie odpowiednio ciepłego śpiwora - bardzo często producenci podają nieprawdziwe dane dotyczące temperatur komfortu!!! Nigdy nie patrzmy na temperatury ekstremum, jako na realne temperatury, w jakich możemy spać. Jeśli termika śpiwora została sprawdzona za pomocą normy EN 13537 możemy być pewni, że producent nie zaniża temperatur.

Znamy już ceny, wagę oraz temperatury komfortu, jakie śpiwór powinien zapewniać w konkretnych warunkach, teraz powiemy sobie, na co jeszcze zwracać uwagę podczas kupna.

Oczywistym jest fakt, by dokładnie obejrzeć nasz „worek do spania” w sklepie, sprawdzić jakość szycia, płynność działania zamków, etc. Zapytajmy w sklepie o datę produkcji śpiworów, jest to o tyle ważne, że mówi nam jak długo śpiwór leżał w worku kompresyjnym, przecież ani hurtownicy, ani sklep nie wywieszają wszystkich śpiworów, a śpiwór leżący w worku dużo szybciej traci swoje właściwości. Jednocześnie nie można określić granicy czasowej, po której, skompresowany śpiwór znacznie traci swoje właściwości termiczne - nie ma takich badań, musimy zdać się na swoje wyczucie. Zwróćmy uwagę na stronę wszycia zamka, unikniemy dzięki temu niespodzianek w terenie, ponadto, jeśli jest to możliwe połóżmy się w śpiworze na próbę, zaciągnijmy kaptur, kołnierz, pamiętajmy jednocześnie o doborze odpowiedniego rozmiaru śpiwora - powinien być dopasowany do ciała, nie za duży, ale też musimy mieć kilka cm zapasu w każdą ze stron, by wypełnienie (szczególnie puch) mogło się rozprężyć. Jeśli wybieramy śpiwór zimowy weźmy poprawkę jeszcze kilku dodatkowych centymetrów; często w zimie wrzuca się do śpiwora odzież, by nie zamarzła w plecaku, podobnie robimy z kartuszem gazowym, termosem, wodą do picia etc. Absolutnie nie możemy wypychać materiału stopami ani barkami, jeśli dotykamy wyprostowanymi nogami końca śpiwora przy założonym kapturze należy wziąć większy rozmiar. Spójrzmy na worek kompresyjny; po zaciągnięciu powinien wyglądać bardziej jak kulka niż podłużny walec.

Dbamy o śpiwór


- czyli jak nie zrobić mu „kuku”

Użytkowanie


  1. Po pierwsze i najważniejsze: śpiworów, ani tych puchowych ani syntetycznych nigdy nie przechowujemy w worku kompresyjnym dłużej niż jest to konieczne. W domu śpiwór rozwieszamy, najlepiej w szafie, można także uszyć sobie spory worek bawełniany, do którego wrzucamy śpiwór
  2. Po każdym rozłożeniu śpiwora puchowego roztrzepujemy go, tak by puch równolegle „rozszedł” się w komorach
  3. Śpiwór do worka kompresyjnego upychamy, a nie rolujemy - zapobiega to zginaniu ociepliny i materiału ciągle w tych samych miejscach
  4. Śpiwory pierzemy tylko w ostateczności, do prania stosujemy minimalne ilości środków piorących zalecanych przez producenta bądź oddajemy śpiwór do profesjonalnego zakładu piorącego
  5. W śpiworach puchowych często niewielkie ilości wypełnienia przebijają materiał pokrycia i wydostają się na zewnątrz - 2-5 piórek na jednym biwaku to norma, jeśli piórko nie wypadło całkiem, a jedynie wystaje z materiału staramy się je złapać od drugiej strony i wciągnąć z powrotem do komory śpiwora.
  6. Śpiworów z wypełnieniem sztucznym nie należy wystawiać na bezpośrednie działanie promieni słonecznych - degradują one strukturę włókien poliestrowych
  7. W śpiworze śpimy w bieliźnie termoaktywnej, zimą możemy założyć skarpetki, rękawiczki, czapkę i w razie potrzeby dodatkową warstwę cienkiego polaru, ale nic więcej. Założenie wierzchniej kurtki, spodni i butów sprawi, że prawie nic z ciepła naszego ciała nie będzie uczestniczyć w cyrkulacji w komorach śpiwora, więc po prostu zmarzniemy

Pranie


- w każdym śpiworze jest metka informująca jak go prać, przeczytajmy ją zanim wrzucimy go do pralki

- pierzemy w 30*C, programem do tkanin delikatnych, do prania używamy proszku do prania dla niemowląt (np Jelp) bądź specjalnych płynów np Nikwax Down Wash - do prania produktów z puchu

- zbrylenie wypełnienia podczas prania śpiworów puchowych jest rzeczą naturalną, nie wpadajmy w panikę, całe wypełnienie musi zostać „roztrzepane” po komorach, grudki puchu delikatnie oddzielamy od siebie, nie wyciskamy wody, woda musi sama ocieknąć. Najlepiej gdybyśmy suszyli śpiwór na zewnątrz, przy dość wysokiej temperaturze i przewiewie - dużo szybciej wyschnie niż w domu.

- świetnie, jeśli posiadamy suszarkę bębnową, ale nawet wtedy całkowite wyschnięcie śpiwora to kilka godzin suszenia

- od momentu zniknięcia zbitek wypełnienia śpiwór powinien jeszcze przez cały dzień leżeć rozwinięty, tak aby cała wilgoć z niego wyparowała, w międzyczasie roztrzepujemy kilkukrotnie wypełnienie

Na koniec: Pamiętajmy, że każdy człowiek inaczej odczuwa zimno, wiele zależy od izolacji od podłoża, kondycji psychofizycznej, przebytej trasy, posiłków, które spożyliśmy na szlaku, w końcu wilgotności powietrza i innych czynników atmosferycznych. Dobierajmy śpiwór z głową, a jeśli nie mamy doświadczenia górskiego nie oszczędzajmy zbytnio na jego wadze. Sen to podstawa.

Odpowiedz


Skocz do: