16-02-2013, 20:52
Używałem ostatnio kurtki z Neoshella, więc kilka spostrzeżeń.
Bliższy opis warunków ostatniego użycia -> tu http://tiny.pl/h2p51
W skrócie. Zima, temperatury więc ujemne, ale nie niższe niż -10 st C. Duży opad śniegu (od delikatnych igiełek, przez miękki puszek, po większe, mokre płaty śniegu), brak słońca, pochmurno. Tempo marszu - żwawe (w stromym terenie prędkość pionowa 500 m/h). Pomimo warunków śnieżnych, niekiedy naprawdę ciężkich, poruszaliśmy się szybciej niż na to wskazywały kierunkowskazy z czasami letnimi. Suma pokonanych metrów ''pod górę'' łącznie około 3 tyś. m.
Pod kurtką za każdym razem ten sam zestaw ciuchów: koszulka od Lowe Alpine http://tiny.pl/h21q5 , ''nasza'' diabelską bluzę od Montano. Dodatkowo - jedna para spodni El Cap od Montano, ciężkie zimowe buty Scarpa Eiger, cienkie, biegowe czapeczki i ciepłe rękawice.
Kurtkę Raba nosiłem za każdym razem - czy idąc pod górę, czy na szczycie, czy schodząc (tylko przy zejściu z Babiej Góry zdjąłem Raba, żeby iść w swetrze puchowym). Idąc, przyznaję, starałem się dość czujnie zwracać uwagę na ''działanie'' kurtki. Ocena ogólna po tych kilku dniach notorycznego użycia w górach jest, przyznaję, entuzjastyczna. Idąc szybkim krokiem po, czy to po przetorowanym śniegu, czy na rakietach śnieżnych, czy torując, nie czułem się w niej - ku memu zaskoczeniu - ani przegrzany, ani przepocony. Nie miałem ani razu myśli, żeby rozpiąć zamek w kurtce (zamki kieszeni napoleońskich miałem zasunięte do połowy), albo zdjąć kaptur. Kaptur kilkakrotnie jedynie zsunąłem z czoła w kierunku czubka głowy - taki prosty zabieg zapobiegał przegrzaniu głowy. Nie miałem odczucia zapocenia pod pachami, albo przegrzewania się rąk w rękawie, albo mokrych (tj. więcej niż wilgotnych) pleców. Kilkakrotnie po przyjściu do schroniska i po zdjęciu kurtki, macałem jej wewnętrzną stronę w poszukiwaniu wilgoci, jak i zachęcałem swoich towarzyszy do podobnego testu. Tak ja, jak i oni, zgodni byliśmy w ocenie - że w Rabie jest w sumie sucho, a na pewno wewnętrzna strona w mojej kurtce z neoshella była bardziej sucha od kurtek moich współtowarzyszy, poruszających się w tym samym tempie, z podobnym obciążeniem, w tych samych warunkach (oczywiście, może się tak czy owak bardziej pocili) itd. Różnica między naszymi kurtkami była wyraźna i to optycznie - moja kurtka sucha, ich zaś od potu, śniegu - mokre (w przypadku kurtki kolegi - wyraźnie mokre). Nie mogę wykluczyć, że i neoshell był wilgotny, ale ponieważ tego typu organoleptyczny ''test'' wykonywaliśmy chwilę po przyjściu do schronisk i wygodnym napiciu się herbaty, mógł zdążyć w te kilka minut w cieple wyschnąć. Inna sprawa, ze w mojej kurtce DWR na pewno lepiej działał niż w przypadku ich kurtek, niemniej widać było różnicę.
Co do przewiewności - specjalnie na to zwracałem uwagę idąc na Grzesia: wiatr był zaś taki, że w pewnym momencie targnął mną tak, że ledwo ustałem na nogach. W takich warunkach nie zaobserwowałem żadnego przewiewania: dodatkowe dwie warstwy materiału pod kurtką, plecy chronione plecakiem, dół kurtki dociśnięty i zapięty przez pas biodrowy, skutecznie zapewniały komfort cieplny tułowiu.
Wiem, że zimą membrana dzięki większej różnicy temperatur po stronach membrany będzie lepiej transportować na zewnątrz wilgoć. Ale, przyznać muszę, że tym, jak było to skuteczne w przypadku neoshella jestem bardzo mile zaskoczony.
Jedyna rzecz - ale związana z projektem kurtki a nie z materiałem - to napoleońskie kieszenie: w przypadku tej kurtki zamek jest tak długi, jak głęboka jest kieszeń. Gdy więc zamek jest całkowicie otwarty, łatwo zgubić przedmiot schowany w kieszeni. Co zrobiłem, i co było jedynym wyraźnym mankamentem tej kurtki.
-------------------------------------------
gavagai.ngt.pl
Bliższy opis warunków ostatniego użycia -> tu http://tiny.pl/h2p51
W skrócie. Zima, temperatury więc ujemne, ale nie niższe niż -10 st C. Duży opad śniegu (od delikatnych igiełek, przez miękki puszek, po większe, mokre płaty śniegu), brak słońca, pochmurno. Tempo marszu - żwawe (w stromym terenie prędkość pionowa 500 m/h). Pomimo warunków śnieżnych, niekiedy naprawdę ciężkich, poruszaliśmy się szybciej niż na to wskazywały kierunkowskazy z czasami letnimi. Suma pokonanych metrów ''pod górę'' łącznie około 3 tyś. m.
Pod kurtką za każdym razem ten sam zestaw ciuchów: koszulka od Lowe Alpine http://tiny.pl/h21q5 , ''nasza'' diabelską bluzę od Montano. Dodatkowo - jedna para spodni El Cap od Montano, ciężkie zimowe buty Scarpa Eiger, cienkie, biegowe czapeczki i ciepłe rękawice.
Kurtkę Raba nosiłem za każdym razem - czy idąc pod górę, czy na szczycie, czy schodząc (tylko przy zejściu z Babiej Góry zdjąłem Raba, żeby iść w swetrze puchowym). Idąc, przyznaję, starałem się dość czujnie zwracać uwagę na ''działanie'' kurtki. Ocena ogólna po tych kilku dniach notorycznego użycia w górach jest, przyznaję, entuzjastyczna. Idąc szybkim krokiem po, czy to po przetorowanym śniegu, czy na rakietach śnieżnych, czy torując, nie czułem się w niej - ku memu zaskoczeniu - ani przegrzany, ani przepocony. Nie miałem ani razu myśli, żeby rozpiąć zamek w kurtce (zamki kieszeni napoleońskich miałem zasunięte do połowy), albo zdjąć kaptur. Kaptur kilkakrotnie jedynie zsunąłem z czoła w kierunku czubka głowy - taki prosty zabieg zapobiegał przegrzaniu głowy. Nie miałem odczucia zapocenia pod pachami, albo przegrzewania się rąk w rękawie, albo mokrych (tj. więcej niż wilgotnych) pleców. Kilkakrotnie po przyjściu do schroniska i po zdjęciu kurtki, macałem jej wewnętrzną stronę w poszukiwaniu wilgoci, jak i zachęcałem swoich towarzyszy do podobnego testu. Tak ja, jak i oni, zgodni byliśmy w ocenie - że w Rabie jest w sumie sucho, a na pewno wewnętrzna strona w mojej kurtce z neoshella była bardziej sucha od kurtek moich współtowarzyszy, poruszających się w tym samym tempie, z podobnym obciążeniem, w tych samych warunkach (oczywiście, może się tak czy owak bardziej pocili) itd. Różnica między naszymi kurtkami była wyraźna i to optycznie - moja kurtka sucha, ich zaś od potu, śniegu - mokre (w przypadku kurtki kolegi - wyraźnie mokre). Nie mogę wykluczyć, że i neoshell był wilgotny, ale ponieważ tego typu organoleptyczny ''test'' wykonywaliśmy chwilę po przyjściu do schronisk i wygodnym napiciu się herbaty, mógł zdążyć w te kilka minut w cieple wyschnąć. Inna sprawa, ze w mojej kurtce DWR na pewno lepiej działał niż w przypadku ich kurtek, niemniej widać było różnicę.
Co do przewiewności - specjalnie na to zwracałem uwagę idąc na Grzesia: wiatr był zaś taki, że w pewnym momencie targnął mną tak, że ledwo ustałem na nogach. W takich warunkach nie zaobserwowałem żadnego przewiewania: dodatkowe dwie warstwy materiału pod kurtką, plecy chronione plecakiem, dół kurtki dociśnięty i zapięty przez pas biodrowy, skutecznie zapewniały komfort cieplny tułowiu.
Wiem, że zimą membrana dzięki większej różnicy temperatur po stronach membrany będzie lepiej transportować na zewnątrz wilgoć. Ale, przyznać muszę, że tym, jak było to skuteczne w przypadku neoshella jestem bardzo mile zaskoczony.
Jedyna rzecz - ale związana z projektem kurtki a nie z materiałem - to napoleońskie kieszenie: w przypadku tej kurtki zamek jest tak długi, jak głęboka jest kieszeń. Gdy więc zamek jest całkowicie otwarty, łatwo zgubić przedmiot schowany w kieszeni. Co zrobiłem, i co było jedynym wyraźnym mankamentem tej kurtki.
-------------------------------------------
gavagai.ngt.pl