08-09-2009, 13:26
Nie nie, to ściągane z netu, dość stara fota, jakiś czas temu zrobiła furorę na ''Dupie'' Maryny ;)
Natomiast wtedy gdy się mijaliśmy, mieliśmy z kolegą przygodę na zejściu ze Świnicy i Zawratu, bo musieliśmy pomóc pewnej parce, która wybrała się w góry na tak trudny szlak, a okazało się, że facet wyciągnął dziewczynę na pierwszy raz w góry właśnie tam, a ona w pewnym momencie utknęła na łańcuchach i zapłakana nie mogła iść dalej.
Jej mężczyzna jakoś nie umiał jej pomóc i tylko siedział i gapił się w powietrze dwa metry pod nią.
No to trzeba było dziewczynie pomóc, pomyśleliśmy, po czym sholowaliśmy oboje ''ręcznie'' do Zawratu, tracąc na tym sporo czasu, po czym kazaliśmy zejść spokojnie do Pięciu Stawów.
Po chwili się okazało, że ci geniusze się pchają za nami po łańcuchach na dół do Gąsienicowej (kolejna ''genialna'' decyzja tego faceta).
No i skończyło się tym, że praktycznie bez pomocy ze strony owego chłopaka, musieliśmy jego dziewczynę dosłownie ściągać na rękach przez całą trasę z Zawratu w dół, o mało przez to nie złapał nas zmrok na łańcuchach, do Murowańca zaś dotarliśmy ok. 22:30 (chwała firmie Petzl za czołówkę :P).
Potem jeszcze trzeba było ich sprowadzić na dół do Kuźnic, gdzie żółwim tempem z powodu trudności, jakie przeżywała owa dziewczyna w schodzeniu (oczywiście w miejskich adidaskach), dotarliśmy dopiero około 00:30.
Byliśmy przez to kilka godzin w plecy i trochę wściekli. Ale cóż poradzisz na ludzką głupotę. Jakbyśmy ich olali, to na bank zastała by ich noc jeszcze na łańcuchach. A oni oczywiście bez żadnej latarki, dziewczyna bez kurtki, itp. Pewnie by się nawet na TOPR nie umieli dodzwonić.
Jakby to określili moi uczniowie: ''żal...'' :P
---
Edytowany: 2009-09-08 14:27:31
-------------------------------------------
''Miarą wielkości góry jest zmęczenie wędrowca''.
Natomiast wtedy gdy się mijaliśmy, mieliśmy z kolegą przygodę na zejściu ze Świnicy i Zawratu, bo musieliśmy pomóc pewnej parce, która wybrała się w góry na tak trudny szlak, a okazało się, że facet wyciągnął dziewczynę na pierwszy raz w góry właśnie tam, a ona w pewnym momencie utknęła na łańcuchach i zapłakana nie mogła iść dalej.
Jej mężczyzna jakoś nie umiał jej pomóc i tylko siedział i gapił się w powietrze dwa metry pod nią.
No to trzeba było dziewczynie pomóc, pomyśleliśmy, po czym sholowaliśmy oboje ''ręcznie'' do Zawratu, tracąc na tym sporo czasu, po czym kazaliśmy zejść spokojnie do Pięciu Stawów.
Po chwili się okazało, że ci geniusze się pchają za nami po łańcuchach na dół do Gąsienicowej (kolejna ''genialna'' decyzja tego faceta).
No i skończyło się tym, że praktycznie bez pomocy ze strony owego chłopaka, musieliśmy jego dziewczynę dosłownie ściągać na rękach przez całą trasę z Zawratu w dół, o mało przez to nie złapał nas zmrok na łańcuchach, do Murowańca zaś dotarliśmy ok. 22:30 (chwała firmie Petzl za czołówkę :P).
Potem jeszcze trzeba było ich sprowadzić na dół do Kuźnic, gdzie żółwim tempem z powodu trudności, jakie przeżywała owa dziewczyna w schodzeniu (oczywiście w miejskich adidaskach), dotarliśmy dopiero około 00:30.
Byliśmy przez to kilka godzin w plecy i trochę wściekli. Ale cóż poradzisz na ludzką głupotę. Jakbyśmy ich olali, to na bank zastała by ich noc jeszcze na łańcuchach. A oni oczywiście bez żadnej latarki, dziewczyna bez kurtki, itp. Pewnie by się nawet na TOPR nie umieli dodzwonić.
Jakby to określili moi uczniowie: ''żal...'' :P
---
Edytowany: 2009-09-08 14:27:31
-------------------------------------------
''Miarą wielkości góry jest zmęczenie wędrowca''.